Opnamen met mijn Sony Fs7 met een autocue voor CEO Martin Sorell in De La Mar.

Met Bas, Eelke en Kasper varen op de plassen.

Zomaar een mooi uniek filmpje uit de oude youtube. Voor de liefhebber: David Sylvian.

http://www.youtube.com/watch?v=Tb-z-JtphcM

Het is nu dus ook mogelijk om berichten te posten vanaf mijn iPhone. Dat kan heel leuk zijn. Jasper en ik hebben allebei sinds kort een iPhone en zijn nu dus de hele avond ontzettend druk met nieuwe AppS en gadgets.

Afgelopen weekend was het weer tijd voor Vossemeren. Met de opa’s en oma’s Huisman en Breepoel kinderen en kleinkinderen zaten we voor het tweede jaar in een bungalowpark van Centerparcs. Dat staat garant voor een gezellig chaotisch weekend. De kinderen hebben een toptijd en kunnen ontzettend goed met elkaar opschieten. Al zien ze elkaar normaal weinig. Dat geld ook voor de volwassenen. Dobberen in het zwembad, spelen in de piratendome. En gezellig eten en een wijntje drinken. Dit jaar ook nog spelletjes gespeeld!

http://www.youtube.com/watch?v=mPKUpa8Ji5o

28 uur hebben regisseuse Jutka van Spoorloos en ik er over gedaan om op onze eindbestemming in Zuid-Amerika aan te komen. Om kwart voor 6 werd ik opgehaald door de taxi. Na een korte vlucht naar Madrid een lang stuk naar Caracas. De crew van Iberia was weer eens buitengewoon onvriendelijk, en wat we te eten kregen was werkelijk  onsmakelijk. In Caracas voegde correspondente Edith zich bij ons. Zij woont in Bogota, Colombia en aangezien ik daar de afgelopen jaren vele keren ben geweest kennen we elkaar al behoorlijk goed. We hadden voldoende tijd om bij te praten want we moesten 5 uur wachten op onze binnenlandse vlucht naar Barcelona. Uiteindelijk had ons vliegtuig ook nog 3 uur vertraging dus was het inmiddels half 12 Toen we door de gevonden vader met een busje werden afgehaald van de luchthaven. Vanwaar het slechts nog anderhalf uur rijden door de Bergen naar het stadje Cumana was! Het was 2 uur ‘s nachts toen ik eindelijk in mijn bed lag, in Nederland was het al 6,5 later….

De volgende dag toch op tijd weer opstaan. Gelukkig ging het Casino tegenover ons hotel ook om 2 uur dicht, anders had ik helemaal geen oog dicht gedaan door alle toeters en bellen. Voor de tweede nacht dus maar een andere kamer geregeld.

Op zaterdag hebben we een portret gedraaid van de gevonden vader en een zoon van hem, die allebei wonderbaarlijk goed Engels spreken, dat maakt het toch een stuk gemakkelijker. Vader runt een restaurantje in de oudste stad van Zuid-Amerika.

Later hebben we een montage gemaakt van het material op mijn MacBook die we konden laten zien aan onze zoekster die een dag later aankwam.

Als we aan het draaien waren buiten het restaurant, was overal de invloed van de socialistische president Chavez goed te merken.

We zijn als toerist het land ingekomen, omdat ze in Venezuela niet zo goed met de pers overweg kunnen. Speciaal voor deze reis had ik een kleinere XD-Cam camera bij me zodat we minder opvielen.

Maar toch gebeurde het ons dat we werden gevolgd door fanatieke aanhangers van de socialistische partij, die gehuld in een T-shirt met de dikke kop van de president erop en een Che Guevara baret op ons nummerbord noteerden.

Overal hingen spandoeken en muurschilderingen van de patij met Vota Si! (stem ja!) die je een vals gevoel van een democratie geven. Vals omdat je een baan wel kunt vergeten als je niet op de partij van Chavez stemt!

Overal zie je groepjes mensen die met een rood shirtje “vrijwillig” staan vegen of langs de snelweg onkruid tussen de voorbijrazende wielen schoffelen. Zelfs op een toegesnelde ambulance stond de grijnzende kop van de president. De ambulance kwam overigens te laat; op de parking van het nieuwe winkelcentrum waar we net gegeten hadden op de laatste avond lag een man levenloos in zijn auto. Enkele minuten voor wij naar de auto liepen geliquideert.

Het bleek de eigenaar van een goed lopende zaak te zijn, toeval?

Het is hier nu kwart over elf ’s avonds, en we zijn net terug uit het Magic Kingdom van Disneyworld. De hele dag vanaf vanochtend 9 uur hebben we volop genoten van de sfeer, de prinsessen, de parades, de attracties en uiteindelijk het vuurwerk. Nu zijn we allemaal bekaf, dus morgen meer en foto’s.

Uiteindelijk zijn we een dag later dan gepland gegaan, want in de nacht voor ons vertrek naar Orlando kreeg Mila last van haar oor. Alle uren in het zwembad hadden haar een lelijke oorinfectie opgeleverd.

Toen we in Orlando aankwamen begon de koorts zelfs zo te stijgen dat we naar een arts geweest zijn. Die was gelukkig heel aardig en constateerde naast een volledig dicht oor(zie plaatje) ook een keelonsteking. Ze heeft meteen een hoge dosis anti biotica voorgeschreven, en oordruppels. Die hebben inmiddels goed hun werk gedaan. Zodat we toch nog, zij het met vertraging van Disneyworld konden genieten.