We komen net terug van een gezellig winters bezoek aan het sprookjesbos in Enkhuizen met onze Italië vakantie vrienden. En komen zo in de stoelverwarmde Volvo een akelig donker Eemnes in rijden. Aan de temperatuur in huis te voelen is de stroom al even uit. Dat wordt een knusse avond in ons bedje!

Het schuurtje

De laatste werkdagen van het jaar is er met man en macht gewerkt om onze uitbouw klaar te krijgen. De muren van het schuurtje stonden al overeind. Kozijnen waren geplaatst en het dak lag erop. Het wachten was nog op het glas, toen dat eindelijk kwam konden de werklieden

Kozijnen en glas worden geplaatst

weer volop aan de slag. De aluminium kozijnen werden geplaatst samen met het uiterst isolerende glas. En de oude kozijnen werden verwijderd. Even zaten Leonie en de kids in de kou, ik was toen nog onderweg naar Kopenhagen. Maar al gauw kreeg alles vorm. In de eerste winterbuien werd de dakbedekking aangebracht. De stucadoor kreeg vanaf 3 uur ’s middags versterking van twee collega’s en samen zijn ze

Met het stucwerk al een heel ander gezicht

tot negen uur doorgegaan om alles af te krijgen. De volgende dag was het tijd om de vloerverwarming aan te leggen. En weer een dag later werd de cementen toplaag aangebracht. Ook in de schuur. Dat viel niet mee want de betonmolen was bevroren! Nu staan er in de schuur en de uitbouw extra kacheltjes om alles droog te krijgen. In het nieuwe jaar, als het stucwerk het aankan kunnen we dan de muren in de verf zetten voordat de houten vloer gelegd wordt.

Voila! En in de achtergrond het schuurtje.

Eemnes is net als de rest van Nederland(behalve bij mijn ouders in Zeeuws-Vlaanderen) bedekt onder een dikke deken van sneeuw. Dat staat garant voor een enorme berg sneeuwpret! Het sleetje is opgepoetst en we zijn naar de hei bij Laren gegleden. Daar is een kuil waar je heerlijk vanaf kan roetsjen. Toch uniek dat dit al het derde jaar op rij is dat we hier al voor de jaarwisseling winterpret hebben.

100 elektrische scooters voor een beter milieu

Het zit erop. Eergister ochtend om zeven uur kwam ik na een rit van 10 uur in Eemnes aan. 16 dagen zijn we onderweg geweest en heb ik geleefd uit mijn koffer, die steeds verder gevuld werd met vuile was. Elke nacht in een ander hotelletje of jeugdherberg. Elke dag met onze Toyota Prius een stukje verder op weg naar Kopenhagen. Drie groepen met in totaal 300 studenten die de 100 elektrische scooters gelukkig zonder noemenswaardige ongelukken naar de Deense hoofdstad hebben gereden.

Samen met geluidsman/assistant Jasper del Prado en regisseur Danny Rook hebben we diverse filmpjes gedraaid onderweg, die dan weer door John Dubb en Bastiaan van Oorde gemonteerd werden. Elke avond konden we zo samen met de enthousiaste deelnemers de video’s terugkijken op een groot scherm. De studenten maakten ook zelf stukjes film met zogenaamde Flip camera’s.

Groot respect heb ik voor alle Roadies, begeleiders en beveiligers die op de scooter bij wind en regen op weg waren. Wij zaten

draaien vanuit de Prius

heerlijk in onze auto, ik kon slechts ervaren hoe het moest zijn als ik in het autoraam zat om rijshots te maken. Erg leuk om iedereen te horen joelen en toeteren of ons naam riepen als we weer eens ergens op een viaduct stonden met de camera.

Ik heb toch ook veel opgestoken van de vele lezingen die de Roadies moesten bijwonen. Geen moment kregen ze rust.

Gelukkig waren daar ook de heren van Radio Barkas. Een mobile radio station dat met vintage platen uit de jaren 50 en 60 op diverse plaatsen klaar stond om onze voetjes van de vloer te krijgen. En dat lukte elke keer weer.

Memorabel was de afterparty in Roskilde, met een fles wiskey en een platenspeler op batterijen heb ik vrienden voor het leven gemaakt. Heb je een feestje of een picnic boek dan deze helden!

De mobiele studio van Radio Barkas

Tristan en Daan

Afterparty

Zaterdag, weer een nieuwe dag op weg naar Kopenhagen. Ik zit nu aan mijn zoveelste hotel ontbijtje. Vannacht heb ik maar zelf een eigen kamer gehuurd, want een kamer delen met mijn geluidsman die ik al de hele dag zie is normaal niet gebruikelijk. Wegens de klimaattop zijn er in Kopenhagen geen hotels vrij en dus zullen we nog wel een nachtje in een jeugdherberg doorbrengen! Gisteren is de tweede en laatste rijderswissel geweest. We kijken altijd onze filmpjes in een volle zaal terug en dan is het leuk om de reakties van het publiek te horen. Eergisteren kreeg ik een ovationeel applaus voor een shot waarin drie paarden spontaan met de scooterrijders meerennen. Zo’n reactie krijg je nooit als je gewoon voor tv draait, ook al zijn er dan veel meer kijkers. Dus dat is wel eervol werken. Blijf kijken op The Road to Copenhagen Want ik heb helaas weinig tijd of geen goede internet verbinding om materiaal te posten. Maar er komen op de site nog steeds nieuwe filmpjes en foto’s

Het is nu dus ook mogelijk om berichten te posten vanaf mijn iPhone. Dat kan heel leuk zijn. Jasper en ik hebben allebei sinds kort een iPhone en zijn nu dus de hele avond ontzettend druk met nieuwe AppS en gadgets.

we zijn aangekomen in Oldenburg. De rustige start heeft inmiddels plaatsgemaakt voor hectische lange dagen. Niet altijd even frisse hotelkamers die ik ook nog moet delen met Jasper, de geluidsman. Ik heb wel al veel interessante seminars bijgewoond over klimaat verandering en campagne voeren. verder zijn Jasper en ik erg druk met ongein filmpjes maken op de Iphone.

We hebben ook nog een videoclip gedraaid, zet het volume vol open!

Het leven van een cameraman bestaat soms voornamelijk uit wachten….

Met dank aan Jasper met zijn Iphone.

Het eerste officiele filmpje van onze hand van The Road to Copenhagen.